Soms zijn er die momenten,
Dan is mijn wereld zwart en grauw.
Alles zit tegen en mislukt
Alles drijft me in het nauw.
Ik raak in panniek,
Sluit me af,
Stort even helemaal in.
Ik denk dan vaak,
Diep in mijzelf,
Wat heeft het nog voor zin.
Soms wil ik niet meer vechten,
Geef ik het liever op.
Valt mijn wereld weer uiteen,
Zie ik overal tegenop.
Dan voel ik me eenzaam,
Denk ik, ik ben alleen.
Maar, dan is daar de warmte
Van jouw armen om mee heen.
Je trootst me,
Je helpt me,
Je ondersteunt me dan.
Je weet dat ik dat nodig heb,
Dat ik het zonder jou,
Zelf even niet kan.
Je bent er voor me,
Al is het zwaar.
Streelt met je handen,
Door mijn haar.
Totdat ik de kracht weer vind,
En denk ik kan het aan.
Dan laat je mij het weer proberen,
Maar jij zal altijd naast me staan.
Reactie plaatsen
Reacties
Mooi geschreven en ook een heel passende foto erbij geplaatst. Die foto zegt eigenlijk alles, mooi!
Fijn dat je iemand naast je weet die je kan helpen in moeilijke tijden.
Mooi gedicht! Prachtige foto