Autisme,... jij?

Als mensen mij zien zullen ze niet snel denken dat ik een vorm van autisme heb en mensen die ik al langer ken vinden het altijd vreemd om te horen. Het nadeel van ASS is namelijk dat het niet zichtbaar is. Maar hoe herken ik mijzelf dan binnen ASS.

Ik moet alles gepland hebben. Het klinkt misschien als overmatig plannen maar ik ben nu al bezig met het plannen van de kerstdagen. Dit omdat dit heel veel spanning met zich meebrengt voor mij en ik dit graag op tijd gepland wil hebben zodat ik iets van rust ga ervaren. Ook met vakanties plan ik alles ver vooruit. Mocht mijn vriend mij opeens willen verrassen dan wordt dat lastig. We gingen eens bowlen met het gezin. Dit was een verrassing maar ruim vooraf had ik al een vermoeden dat we dit gingen doen. Toch wist ik het niet zeker en mijn moeder wilde er niets over zeggen. Mijn hoofd was al bezig. Want ik had open schoenen aan en dus geen sokken. Als we gingen bowlen dan moest ik wel sokken aan want ik moest dan van die bowlschoenen aan. Mijn moeder zei me dat het goed zou komen. Ze had dit al voorzien en geregeld dat mijn vriend sokken meenam. Het is goed gekomen maar het was wel lastig op dat moment en het heeft voor de nodige stress gezorgd. Onverwachte dingen kunnen gebeuren maar kosten mij veel energie en vaak ook een klein moment van stress. Door mijn werk kan ik ermee overweg maar betaal later de prijs als ik weer uitgeput ben.

Ik kan niet filteren. Bij feestjes wordt ik heel snel moe. Ik heb moeite met filteren en hoor meerdere gesprekken tegelijk. Dit zorgt voor enorm veel prikkels, waardoor feestjes voor mij niet altijd even prettig zijn. Daarom probeer ik op tijd bij feestjes te zijn zodat ik ook snel weer weg kan als het te druk wordt. Ook doe ik voordat ik een feestje heb heel weinig. Ik blijf lang in bed liggen of hang wat voor de tv. Hierdoor ben ik in staat de prikkels langer vol te houden.

Ik heb moeite met mijn emoties. Ik kan heel goed een masker op hebben want mijn emoties probeer ik niet te laten zien. Ik heb namelijk geen idee hoe heftig ze zijn als ze eruit komen en door mijn langere verwerking komen ze op onhandige momenten. Momenteel ben ik bezig om inzicht te krijgen in mijn emoties, maar dit kost veel moeite want ik merk dat ik na moet denken wat ik voel als ik mijn emoties toe laat. En om eerlijk te zijn laat ik ze niet vaak toe omdat ik er geen controle over heb. Dit zorgt ervoor dat als mijn emoties komen ze best explosief zijn en ik reageer als een kind. Ik kan intens blij zijn, als ik boos ben trek ik het liefst een muur op en negeer ik alles en iedereen en als ik verdrietig ben dan ben ik echt een hoopje wanhoop. Hier heb ik dus nog veelte leren, maar alles op zijn tijd.

Ik heb moeite met executieve functies. Ik kan niet zelfstandig boodschappen doen. Het maken van een lijstje en dan in de winkel ook echthalen wat er op het lijstje staat is een hele grote taak. Ik zie vaak niet wat ik moet halen en in de winkel vergeet ik veel door alle prikkels die dan op mij af komen. Mijn momenten van boodschappen doen moet ik dus plannen. Iemand moet samen met mij een lijstje maken en dan ook samen alles gaan halen. Bij de kassa vind ik het het moeilijkst, want dan moet ik op tempo alles in de tassen doen. Mara tegelijkertijd moet ik er ook voor zorgen dat het brood niet onderop zit en de koude dingen bij elkaar zitten om zo elkaar kouder te houden. Dit laat ik meestal aan de ander over zodat ik kan afrekenen en kan letten op het praatje wat daarbij hoor.

Ik snap sarcasme niet. Ik weet niet of jullie Sheldon kennen van the big bang theory, maar soms heb ik net als hij een bordje nodig waarmee mensen aan kunnen geven dat ze iets sarcastisch bedoelen. Ik kan heel serieus ingaan op dingen (soms tot hilariteit van anderen). ZO had ik mij een keer verbrand en ko ik daardoor geen spijkerbroek aan. Ik moest toen nieuwe kleding gaan halen. Mijn moeder zei voor de grap dat ik ook gewoon kon aangeven dat ik nieuwe kleding wilde in plaats van mijzelf te verbranden. Hier werd ik boos om omdat ik heel veel pijn had en dat dus echt niet zo bedoeld had. Oeps het was maar een grapje en ik had het verkeerd geïnterpreteerd.

Verder heb ik moeite met oogcontact en interesse tonen, heb ik moeite met het afronden van mij taken voor ik iets nieuws doe en ben ik snel afgeleid door details. Ik kan me verliezen in mijn hobby en dan daar geen grenzen in zien en vertel niet in hoofdlijnen maar gewoon alles van begin tot eind.

Er zullen vast nog meer dingen zijn, maar niet alles is even duidelijk of even aanwezig. Jullie weten nu wat voor dingen ik herken bij mijzelf. Wat herkennen jullie of geeft bij jullie een OHJA moment?