Pas op! Dit is een eerlijk artikel waarin ik dingen vertel die als schokkend kunnen worden ervaren. Dit artikel had net zo goed bij het tabblad autisme kunnen staan omdat het daar ook veel mee te maken heeft. Toch zet ik het hier omdat ik vind dat het hier beter bij hoort.
Sinds ik bezig ben met de fit methode ben ik o.a. meer gaan "sporten"(lees ik kom meer van de bank af). Waar ik voorheen heel de dag op de bank zat als een echte bankolifant en alleen omhoog kwam om wat te eten te pakken, kom ik nu vaker buiten, zit ik meer aan tafel (een verbetering t.o.v. de bank) en zet ik meer stappen op een dag. Want even serieus, er waren dagen dat ik de 250 stappen op een dag niet haalde.
3 weken terug
De dagen in mijn leven waren veelal hetzelfde. Ik stond op, at mijn eten en ging Netflix kijken. Vele series heb ik zo voorbij zien komen zelfs tot zo'n punt dat ik nu op Netflix niet echt meer iets kan vinden wat mij leuk lijkt om te kijken. Buiten kwam ik niet en naarmate de dagen voort kabbelden begon ik me meer en meer te vervelen en down te voelen. Die speelde al voor corona maar door de inteligente lockdown werd dit versterkt.
Omdat opeens alle afspraken buiten de deur niet meer door gingen merkte ik dat ik het ook niet meer nodig vond om mijzelf te verzorgen. Hier had ik, doordat ik me heel down voelde, ook de energie niet voor en ik voelde mijzelf alsof ik het niet waard was, dus liet ik het voor wat het was. Ik bracht de dag door in mijn pyjama, kamde mijn haren niet en vergat vaak in de ochtend dat ik mijn tanden nog moest poetsen. Dit kwam door een combinatie van Autisme en een zware depressie. En dat ik niet actief werd/was hielp mee dit in stand te houden.
Knop om
Toen ik het boek van de fit methode ontving wist ik dat de knop om moest. Maar hoe doe je dat? Ik zat nog steeds laag in mijn energie en voelde me nog steeds niet goed genoeg om voor mijzelf te zorgen. Toch moest ik proberen stapje voor stapje weer vooruit te gaan in plaats van te blijven hangen in wat altijd was.
Ik begon met anders eten en haalde geen snoep meer in huis. Daarnaast wilde ik meer bewegen. Ik kon op een gegeven moment nog niet naar de dierenweide lopen zonder rugpijn. En die dierenweide was amper 5 minuten bij ons vandaan. Dit moest anders. En om voor een knop achter de deur te zorgen schakelde ik dit blog in. Als ik er immers over schrijf dan zal ik me er echt aan moeten houden en heb ik altijd motiverende mensen om me heen.
Opbouwen
Doordat ik nog geen 5 minuten in een fatsoenlijk tempo kon lopen zonder rugpijn te krijgen was het wel een uitdaging om meer te gaan wandelen. En ik moest mijzelf er echt toe gaan zetten want wandelen staat nit op 1 bij mijn favorieten bezigheden.
Gelukkig liep mijn vriend de eerste week iedere keer mee en ging ik ook met mijn begeleider wandelen. Dit was eerst tot de dierenweide en terug. Maar stapje voor stapje wist ik dit uit te breiden. Van 5 naar 8 naar 10 minuten. Steeds een beetje meer.
Inmiddels kan ik 20 minuten lopen. En gisteren heb ik voor het eerst 2 kilometer gelopen(23 minuten). Zo zet ik iedere keer de stap om te gaan wandelen en komt er steeds een beetje bij.
De eerste week liep ik maar 1x op de dag. Nu probeer ik het 2x per dag te doen, als het weer tenminste meewerkt. We zitten nu in het zomerse weer en dat zorgt bij mij ervoor dat ik het snel benauwd heb en weinig lucht krijg. (autisme, oververhitting in het verleden, gewicht, conditie)
Tevens merk ik nu dat ik mijn benen na het wandelen echt begin te voelen. Ik werd vanochtend zelfs wakker met spierpijn! Mijn kuiten zijn echt aan het werken en worden dus wat stijf. Maar dat moet ik maar voor lief nemen. Verandering heeft tijd nodig, en als het zonder pijntjes komt dan zou dat betekenen dat ik het altijd al kon. Juist door de pijn leert mijn lichaam bij en merk ik dat ik stapjes vooruit zet.
Mentaal
Mentaal ben ik wel nog een strijd aan het voeren. Ik moet tijdens het wandelen mijzelf constant afleiden om te zorgen dat ik niet ga nadenken. Want als ik ga nadenken zijn de gedachtes negatief en haal ik mijzelf qua stemming alleen meer naar beneden. Gisteren zat er bijvoorbeeld een groepje jongeren in een speeltuintje bij het park waar ik wandel. Ik merkte dat mijn gedachtes daar meteen mee aan de slag gingen. Dingen als: Wat zouden ze wel niet denken, ze vinden me vast dik. En: Ik hoop dat ze me niet uitlachen. Kwamen meteen in me op en ik moest extreem veel moeite doen om deze gedachtes weer te onderdrukken.
Die jongeren waren waarschijnlijk totaal niet met mij bezig. En als ze dat wel waren dan zouden ze dat misschien wel denken maar wat maakt dat nou uit. Ik weet waar ik vandaan kom en ik weet waar ik het voor doe. Ik moet juist trots zijn op mijzelf en me niets aantrekken van wat deze mensen misschien wel over mij zouden kunnen denken...
Het andere mentale aspect wat het moeilijk maakt voor me is dat ik mijzelf niet trots kan voelen of blij kan voelen over wat ik doe. Hierdoor twijfel ik nogal snel of ik het wel goed doe. Ik lag gisterenavond op de bank en vroeg me af waarom ik nog niets merk. Waarom zit mijn kleding nog te strak, waarom ben ik nog zo snel moe? Mijn vriend gaf aan dat je echt niet binnen een week veranderingen gaat merken. zoiets heeft tijd nodig. Dit weet ik natuurlijk zelf ook goed, en als ik kijk naar waar ik vandaan kom zie ik al wel verandering. Maar ik erken het vaak niet. Ik ben van bankhanger gegaan naar 2x per dag wandelen. Van nog geen 5 minuten volhouden naar 20+ minuten/2km volhouden. Dat zijn zeker wel merkbare veranderingen die ik niet moet afzwakken.
Ik kom van ver. Ik heb nog een lange weg te gaan. Maar met kleine stapjes kom je ook vooruit dus ik ben goed bezig.
Reactie plaatsen
Reacties
gewoon alles op je eigen tempo en inderdaad kleine stapjes ;)
https://lafamiliab.nl/
het feit dat je aan het bewegen bent is super, dus alles rustig aan en dat komt goed! x
Goed bezig heel veel succes
Goed bezig! Stap voor stap, niet te snel.
Ik vind dat je heel goed bezig bent. Gewoon rustig opbouwen en dan kom je er wel!
Je bent goed bezig. Inderdaad: verandering heeft tijd nodig en kijk eens wat voor verandering je al hebt doorgemaakt. You can do it!
Petje af dat je nu toch aan de wandel gaat. Ik weet uit eigen ervaring hoe lastig het is. Meestal merk je na een maand verschil en dat geeft echt een heerlijk gevoel hoor
Wat goed dat je al zo ver vooruit bent gegaan! Van 5 naar 20 minuten wandelen is echt heel goed!
Wat goed dat je de stap hebt gezet! En nu vol blijven houden!
Wat goed dat je ben gaan wandelen! Je gezondheid prioriteren is pas echt kiezen voor jezelf! ❤️💪🏻
Je maakt vooruitgang en dat geeft moed. Heel veel succes. Met jouw doorzettingsvermogen kom je er wel. x
Goed bezig! Doe rustig aan. Stap voor stap, Het komt allemaal goed. Leuk dat je dat doet. Ga zo door
Wat goed dat je dit doet! Gewoon rustig aan en wat lief dat er mensen mee gingen. Ik wandel ook veel en t is echt heerlijk. Lekker buiten in de natuur en tis lichamelijk en geestelijk heel goed voor je!
Wat jij doet moet ik ook doen :) Gewoon langzaam op mijn eigen tempo kijken of ik weer een stukje fitter kan worden. Je bent dus ontzettend goed bezig
Zalig dat je zo bent beginnen bewegen! Doe je goed
Ik vind het hartstikke knap van je. Dat je het benoemt, neerzet en jezelf kwetsbaar opstelt. En je bent er wat mee aan het doen. Dat is toch supergoed? en natuurlijk, je komt van een heel moeilijk punt af en dan gaat het niet heel snel. Maar het gaat erom dat je de weg ernaar toe hebt gekozen.