Rond de kerstdagen ligt de nadruk op gezellig samen zijn. Alle reclames staan er bol van en de meeste liedjes gaan erover. Daarnaast wordt er gedacht aan hen die eenzaam zijn. De eenzame ouderen krijgen een kaartje, het vergeten kind krijgt extra aandacht. Maar hoe zit het met jeugd van mijn leeftijd?
Eenzaamheid onder jongeren en (jong) volwassenen
Veelal zijn jongeren van mijn leeftijd actief in de maatschappij of ze maken er in ieder geval deel van uit. Ze hebben werk, volgen een opleiding of meer van dat soort dingen. Daarnaast zijn ze actief op diverse socialemedia en gaan ze vaak een avond weg met vrienden.
Maar toch zijn er jongeren, zoals ondergetekende, die zich eenzaam voelen. En juist door alle nadruk op het samen zijn of eenzaamheid bij andere doelgroepen, voelen zij zich vergeten en nog eenzamer.
Begrijp me niet verkeerd. De acties voor ouderen en het vergeten kind zijn goed en nodig. Maar vergeet niet dat je je in deze tijd van sociale media best eenzaam kan voelen.
Mijn eigen verhaal
Zelf merk ik dit vooral omdat ik van 's morgens tot 's avonds alleen zit. Ik heb, door omstandigheden, geen baan of opleiding waar ik overdag ben. Hoe graag ik het ook zou willen, dat gaat nu niet.
Voor mij voelt het alsof ik buiten de maatschappij sta. Naast de vaste bezoekjes (begeleider en thuiszorg) staat er hier niet iemand voor de deur die gezellig langs komt. En naast rekeningen, die maar blijven komen, heb ik dit jaar nog geen kerstkaart ontvangen.
Het leven van anderen speelt zich af in een maatschappij waar ik geen deel van ben. Mijn wereld bestaat uit de muren van mijn huis. Soms loop ik een stukje naar bijvoorbeeld een winkel. Maar dit kan alleen als het weer en mijn gezondheid het toelaten.
En ja, ik heb een koor waar ik op vrijdag avond ga zingen. Als ik het qua energie kan tenminste. Maar ook dan merk ik dat ik eenzaam ben. Bij dat koor voel ik me thuis en mag ik mijzelf zijn. Begrijp dat vooral niet verkeerd. Maar door de weeks dan hebben die leden school of werk. Ze beleven vanalles en zijn onder de mensen.
Eenzaamheid door social media
In dit opzicht is ook social media een boosdoener van eenzaamheid. Men deelt vanalles, en vooral alles wat leuk is. Maar hierdoor zien eenzame jongeren dus ook wat anderen allemaal wel meemaken en zij niet. En dan kan je zeggen, gooi Facebook en Twitter, Snapchat en Instagram van je telefoon. Maar dan kan het juist ook zijn dat sommige hun enige link met de buitenwereld weg doen en in een isolement raken.
Maar ik zie dus dat mensen een dagje naar een kerstmarkt gaan. Of op school een leuke Sinterklaasmiddag hebben. Ik zie avondjes uit en feestjes... En ik... Ik zit thuis, zorg voor de kittens, knutsel wat en kijk series.
Het is niet dat ik niets wil doen... dolgraag zou ik werken, dolgraag zou ik dingen leren, dolgraag zou ik onder de mensen zijn en dolgraag zou ik deel willen zijn van de maatschappij
Met deze dagen merk ik net even iets meer hoe erg ik buiten die maatschappij sta. En zeker nu ik ook nog de griep te pakken heb, zijn de dagen zeer lang en eenzaam.
Mijn (kerst)wens... volgend jaar meer in de maatschappij staan ipv daarbuiten. En dus meer meedoen, een baantje hebben(of opleiding)... een leven hebben waarin ik gezond genoeg ben om dit te kunnen. Om gewoon jong te kunnen zijn.
Reactie plaatsen
Reacties