Sieraad met kattensnorharen

Een goede vriendin spaart al heel lang kattensnorharen. Ik spaar vrolijk met haar mee. En waarom ze die spaart? Om ooit een sieraad met kattensnorharen te (laten) maken. Toen één mijn katten kwam te overlijden, heb ik een paar snorharen bewaard met datzelfde idee. Ondertussen heb ik zelf op deze manier helaas meerdere snorharen gespaard. En daarmee maakte ik een sieraad én een kunstwerk van mijn drie overleden en mijn drie levende katten. Benieuwd naar het resultaat? Lees dan deze blog.

Hoe kwam ik bij een sieraad met kattensnorharen

Toen ik twee jaar geleden logeerde bij een Bed & Breakfast in Lhee (Drenthe), zag ik bij de eigenaresse interessante kunstwerkjes in de vitrinekasten tentoongesteld. Naast de vele zelfgemaakte sieraden en sjalen die ze verkocht, ontdekte ik ook een vitrinekast met haar eigen kunst. We raakten aan de praat over haar pottenbakwerk. En ik vertelde trots dat ik ooit een beeldhouwworkshop had gedaan waar ik een kattenkunstwerk had gemaakt.

Ook vertelde ik haar dat het me "leuk" leek om ooit zelf een urn te maken. We kletsten verder over onze katten en ze zei: "Dan ga ik je nu iets laten zien, wat je zeker mooi gaat vinden." Ze liep even weg en nieuwsgierig wachtte ik totdat ze terug kwam met iets heel bijzonders. Ze kwam terug met een sieraad met kattensnorharen. Een prachtige hanger waarin een kattensnorhaar was verwerkt in UV-resin. Ze had 'm zelf gemaakt tijdens een workshop bij haar in de buurt.

Zelf een sieraad met kattensnorharen maken

Meteen wist ik: dat wil ik ook! En een jaar later boekte ik weer een kamer bij dezelfde Bed & Breakfast. Dit keer had ik dus van tevoren contact opgenomen met het atelier in Dieverbrug. Via de mail gaf ik mijn wensen aan: dat ik een sieraad met kattensnorharen wilde maken en dat ik wellicht ook nog 'iets' wilde met een mooie pluk haar van mijn overleden langharige Maine Coon. Ze gaf me een indruk van de tijd en kosten. En ik maakte een afspraak om een sieraad van kattensnorharen te maken tijdens mijn lange weekend weg in Drenthe.

Wat gaat het worden?

Ik ging op reis en nam mee... zes zakjes snorharen en een pluk kattenhaar. Aangekomen in het atelier, keek ik mijn ogen uit naar alle mooie zilveren sieraden die met de hand gemaakt waren. Daarnaast gingen er ook mooie glashangers en viel mijn oog op een collectie edelstenen. En toen kwam het besef dat ik liever wilde gaan voor een heus kunstwerkje! En mocht ik daarna nog tijd over hebben, dan wilde ik een sieraad met kattensnorharen maken. Na een inspirerend gesprek, werd het kunstwerkje een windgong van agaatschijven waarop ik de kattensnorharen had
geplakt met een paar laagjes UV-hars. Over de rangschikking van boven naar beneden en welke schijf bij welke kat 'hoorde', daar heb ik bewust over nagedacht. En onderaan praalde de prachtige pluk haar.

En tot slot het sieraad met kattensnorharen

Nadat het kunstwerk af was, maakte ik gewoon nog wat tijd over om iets te maken waarmee ik mijn katten allemaal tegelijk bij me zou kunnen dragen. De snorharen van mijn drie overleden katten kwamen, samen met de snorharen van de katten die thuis op me wachtten, op, of beter gezegd ín, een armband met tops - oftewel chunks. Die al jaaaaren blijken te bestaan, maar ik kende ze nog niet (oeps, ik ben niet zo modebewust), haha. Ach, wat kan mij het ook schelen.
Voor mij is het tijdloos. Net als de liefde voor mijn katten. En ik ben trots op dit unieke sieraad met kattensnorharen dat ik met veel geduld en passie heb gemaakt.

Wat een inspirerend en mooi blog. Die sieraden zijn ook super gaaf! Bewaar jij weleens snorharen van je kat? En wat doe jij hier dan mee?