Rond de kerstdagen ligt de nadruk op gezellig samen zijn. Alle reclames staan er bol van en de meeste liedjes gaan erover. Daarnaast wordt er gedacht aan hen die eenzaam zijn. De eenzame ouderen krijgen een kaartje, het vergeten kind krijgt extra aandacht. Maar hoe zit het met jeugd van mijn leeftijd?
Eenzaamheid onder jongeren en (jong) volwassenen
Veelal zijn jongeren van mijn leeftijd actief in de maatschappij of ze maken er in ieder geval deel van uit. Ze hebben werk, volgen een opleiding of meer van dat soort dingen. Daarnaast zijn ze actief op diverse socialemedia en gaan ze vaak een avond weg met vrienden.
Maar toch zijn er jongeren, zoals ondergetekende, die zich eenzaam voelen. En juist door alle nadruk op het samen zijn of eenzaamheid bij andere doelgroepen, voelen zij zich vergeten en nog eenzamer.
Begrijp me niet verkeerd. De acties voor ouderen en het vergeten kind zijn goed en nodig. Maar vergeet niet dat je je in deze tijd van sociale media best eenzaam kan voelen.
Mijn eigen verhaal
Zelf merk ik dit vooral omdat ik van 's morgens tot 's avonds alleen zit. Ik heb, door omstandigheden, geen baan of opleiding waar ik overdag ben. Hoe graag ik het ook zou willen, dat gaat nu niet.
Voor mij voelt het alsof ik buiten de maatschappij sta. Naast de vaste bezoekjes (begeleider en thuiszorg) staat er hier niet iemand voor de deur die gezellig langs komt. En naast rekeningen, die maar blijven komen, heb ik dit jaar nog geen kerstkaart ontvangen.
Het leven van anderen speelt zich af in een maatschappij waar ik geen deel van ben. Mijn wereld bestaat uit de muren van mijn huis. Soms loop ik een stukje naar bijvoorbeeld een winkel. Maar dit kan alleen als het weer en mijn gezondheid het toelaten.
En ja, ik heb een koor waar ik op vrijdag avond ga zingen. Als ik het qua energie kan tenminste. Maar ook dan merk ik dat ik eenzaam ben. Bij dat koor voel ik me thuis en mag ik mijzelf zijn. Begrijp dat vooral niet verkeerd. Maar door de weeks dan hebben die leden school of werk. Ze beleven vanalles en zijn onder de mensen.
Eenzaamheid door social media
In dit opzicht is ook social media een boosdoener van eenzaamheid. Men deelt vanalles, en vooral alles wat leuk is. Maar hierdoor zien eenzame jongeren dus ook wat anderen allemaal wel meemaken en zij niet. En dan kan je zeggen, gooi Facebook en Twitter, Snapchat en Instagram van je telefoon. Maar dan kan het juist ook zijn dat sommige hun enige link met de buitenwereld weg doen en in een isolement raken.
Maar ik zie dus dat mensen een dagje naar een kerstmarkt gaan. Of op school een leuke Sinterklaasmiddag hebben. Ik zie avondjes uit en feestjes... En ik... Ik zit thuis, zorg voor de kittens, knutsel wat en kijk series.
Het is niet dat ik niets wil doen... dolgraag zou ik werken, dolgraag zou ik dingen leren, dolgraag zou ik onder de mensen zijn en dolgraag zou ik deel willen zijn van de maatschappij
Met deze dagen merk ik net even iets meer hoe erg ik buiten die maatschappij sta. En zeker nu ik ook nog de griep te pakken heb, zijn de dagen zeer lang en eenzaam.
Mijn (kerst)wens... volgend jaar meer in de maatschappij staan ipv daarbuiten. En dus meer meedoen, een baantje hebben(of opleiding)... een leven hebben waarin ik gezond genoeg ben om dit te kunnen. Om gewoon jong te kunnen zijn.
Reactie plaatsen
Reacties
Gedeeltelijk heel herkenbaar blog, goed geschreven! Maar kijk ook naar de goede dingen; je hebt een goed blog, ik merk dat je daar je ei in kwijt kunt. Probeer rubrieken voor je blog te maken waardoor je onder mensen moet zijn. Zo geeft de houvast van je blog je wellicht net dat extra zetje
Zeg ook niet dat het allemaal slecht is. Benoem alleen dat het voor jeugd ook eenzaam kan zijn. Lezers op een blog is toch anders dan echte contacten.
Ik kon ook wel onder de mensen. Maar door ziekte werk ik (nu) niet en zit ik dus veel thuis omdat mijn gezondheid het niet toelaat naar buiten te gaan/iets te ondernemen. En dan val je buiten de maatschappij
wat vervelend lijkt mij dat maar wel goed dat je het eruit gooit en deelt met andere
https://lafamiliab.nl
Social media is leuk, maar geeft inderdaad ook vaak verkeerde signalen af waardoor iedereen maar denkt dat je van alles moet doen om het leuk te kunnen hebben. Hopelijk lukt het volgend jaar om meer in de maatschappij te staan dan dat je het gevoel hebt dat je er buiten staat. Ik wens je dit in ieder geval van harte toe!
Ah meid, wat vervelend om te lezen! Heel naar dat je zo je kerst moet doorbrengen. En precies wat je zegt: voor het vergeten kind en voor de eenzame ouderen wordt gedacht, maar aan (jong)volwassenen niet gedacht. Ik wens je warmte, gezelligheid en liefde toe; niet alleen met kerst maar altijd!
ik wens je toe dat 2020 het jaar wordt waarin je gezond genoeg bent om alles te kunnen doen, waar je nu naar uitkijkt
helaas herkenbaar. voel mij ook vrij eenzaam. Niks aan te doen. Ik probeer mijn hoofd en mind leeg te maken door oefeningen.
Heel veel liefs en sterkte gewenst. Ik hoop dat je lichaam je voor het aankomende jaar meer toe laat om te kunnen doen en je meer te voelen als deel van de maatschappij. Veel liefs!
Mooi en oprecht geschreven!
Ik wens je dat zeker toe in 2020!
Goed punt. Ook dat je dit voor jezelf benoemt en deelt. Sowieso vind ik de 'Met Kerst is het altijd gezellig, vol visite, eten en druk' een dwingend mantra want inderdaad is het voor velen anders. Een gemis van dierbaren. Weinig familie of vrienden om je heen. Ziek. Anders. Soms lijkt het wel alsof er veel te veel aandacht voor jezelf is en minder voor de ander. Sterkte...
Maak van 2020 jouw jaar! Een jaar met zo weinig mogelijk zorgen!
De 'feestdagen' zijn inderdaad erg confronterende dagen wanneer je leven niet voldoet aan dat perfect plaatje. Voor mij is het niet eenzaamheid, maar wel groot verdriet om geliefden die inmiddels (veel te vroeg) zijn gestorven. Ben tegenwoordig wel erg blij als december weer voorbij is! De lente komt eraan waar we nu niet veel aan hebben omdat we massaal moeten binnenblijven vanwege corona, maar ik merk wel dat het zonnetje me iets meer vreugde brengt na de winterdip. Blijf vooral je gevoelens uiten op je blog! Daar help je niet alleen anderen mee die hetzelfde voelen als jij, maar opent ook de ogen van mensen die zich hier nog helemaal niet bewust van waren. Sterkte en liefs! xx