De komende dagen (30 oktober tot en met 3 november) is het heel druk in de jaarbeurs in Utrecht. Trolley miepen, rolkoffer-dames, creatievelingen en knutselgekken... je vindt ze allemaal bij Kreadoe. De grootste beurs op creatief gebied in de Benelux. Ik help dit jaar bij de stand van Happy Postcrossing. Ik vertel.mensen meer over de spulletjes, de shop, de hobby en help ze door de aankopen in te pakken (Ik doe veel meer maar dit vooral). Graag neem ik jullie mee op deze beurs. In dit blog lees je meer over de aanloop er naar toe en de opbouw.
Het begint thuis al
Net als met paperpassion, nog geen 2 weken terug, is er voor kreadoe al veel overleg. Wat gaat er mee, welke spullen moeten we nog aanvullen en welke nieuwe producten komen er... want je wil wel mensen blijven verrassen.
Ook is het erg spannend hoe de stand ontvangen zal worden en of ik wel goed kan helpen. Ik ben immers nog geen 2 weken voor kreadoe door mijn enkel gegaan...
Het meeste wat ik thuis al kan doen is via Whatsapp helpen en meedenken. Mijn halve huisraad gaat op de foto als er een bakje of rekje nodig is voor het een of ander. En m'n hart maakt een sprongetje als ik nieuwe spullen voorbij zie komen.
Op het blog van Happy postcrossing lees ik dat er een nieuwe illustrator mee gaat qua kaartjes. Super spannend maar gek genoeg mag ik hier nog niets over weten. En dat terwijl ik de laatste tijd vaak dingen op tijd wist (de washi die nieuw was zag ik al voor hij op de sociale kanalen kwam.en over de stempels werd ik om advies gevraagd voor onderwerpen...). Maar ik vind het ergens wel leuk zo'n verrassing en laat het erbij.
Tassen pakken en gaan
De laatste dagen voor ik die kant op ga pak ik mijn tassen in. Één tas met spullen voor in de stand, één tas met spulletjes als een laptop, camera, etui(die we in de stand gebruiken), leesboek enz. En één tas met kleding. Of ja... kleding... dat zit er ook in, maar ook nog een mandje, letterbak enz. Gedurende mijn inpak ronde zit mijn kat (Shadow) ook geregeld in de tas. Helaas kan hij, net als de mini's, niet mee.
Omdat ik normaal voor de mini's en (deels) voor onze eigen katten zorg. en natuurlijk ook de zorg draag voor de konijnen. Laat ik een uitgebreide beschrijving achter met de diverse taken die mijn vriend de komende dagen op zich moet nemen. En natuurlijk schrijf ik voor hem een planning uit. Dan weet hij wat wanneer moet (afspraken, boodschappen en zelfs welk avondeten), maar het is eigenlijk meer voor mijzelf zodat ik weet dat thuis alles goed blijft gaan.
De avond voor ik vertrek kijk ik alles nog door. Ik neem best wel veel mee namelijk en ben dan ook benieuwd of de reis goed gaat. Maar dat is voor later zorg. Al houdt het me wel een groot deel van de nacht bezig en wakker.
De reis
Op de dag voor kreadoe is het tijd om op te bouwen. Omdat ik qua vervoer nog redelijk afhankelijk ben van anderen, ben ik natuurlijk veel te vroeg op het station. Mijn kaartje is pas vanaf 9 uur geldig maar om 8:15 sta ik er al. Ik kan helaas het station nog niet in dus besluit ik buiten maar de meest recente aflevering van Hunted te kijken.
Om 9 uur check ik in en begint mijn reis. Van Best naar Den Bosch gaat goed en ondanks dat mijn 1e trein vertraging heeft, ben ik nog op tijd voor de 2e. Ik schrik flink als ik mijn tas neerzet om te wachten tot de trein komt en tijdens het omdraaien oog in oog kom te staan met de aankomende trein. Even wat paniek en angst die zich van mij meester maken. Treinen zijn namelijk niet mijn beste vriend. Maar al snel weet ik mij te herstellen en stap de trein in alsof er niets gebeurd is.
Ik ben tegen 10 over 10 op Utrecht centraal. Veel te vroeg natuurlijk want ik kan pas om 12 uur de beursvloer op. Dus is het nu tijd voor wat afleiding en ontspanning. Eerst ga ik op zoek naar een plek om wat te eten/drinken. De restaurantjes boven het station vallen af omdat ik zo geen roltrap op lift zie en niet mijn koffer de trap op ga tillen. De volgende optie is de hema/kiosk/broodzaak, maar als ik daar iets haal moet ik dit in de stationshal opeten en dat zie ik niet zitten omdat dat veel te druk is en qua prikkels niet te doen. Ook Burgerking en Smullers vallen af want die vette hap trekt mij echt nog niet om (inmiddels) kwart voor 11. Ook weet ik nog niet zo goed hoe ik bij het winkelcentrum moet komen. En als door het station de enige optie is dan moet ik ook via die weg terug (of ik moet een heel deel omlopen maar dat is niet zo handig). Dus moet ik echt op zoek naar een eetplek in deze drukte.
Uiteindelijk zie ik een starbucks en herinner ik me dat ik hier met mijn vriend in Amerika ooit ontbeten heb. Dus vol goede moed loop ik die zaak binnen. Ik bestel een chocolademelk met karamel siroop en een chocolade croissant. Vervolgens ga ik aan een tafel zitten en geniet van mijn late ontbijt en vroege lunch. Ik verbaas me over de handigheid waarin andere mensen het bestelproces (Wat wil je? Slagroom? Siroop? Op welke naam mag het? Dat is dan €....U mag het daar ophalen.) doorlopen en hoe druk het met vlagen is.
Als het kwart over 11 is, sta ik op en ga ik naar buiten. even uit de drukte en even de frisse lucht in. Ik pak mijn camera en loop richting het winkelcentrum (ik kon daar dus toch buitenom komen, zonder om te lopen). Daar zie ik een mooie overkapping en begin met het maken van wat foto's. Verder koop ik nog een lijstjesboek dat in de uitverkoop is (van €15,- voor €5.20) en vervolgens ga ik naar de beurs. Stiekem vind ik dit best wel spannend want ik heb geen idee waar ik mij moet melden.
Van lege stand naar winkel
Wat een vreemde gewaarwording is het tijdens de opbouw. Auto's die door de jaarbeurs rijden, overal mensen die druk aan het werk zijn en stands die nog niet af zijn.
En dan is daar plek 7.D019... de stand waar ik de hele kreadoe mag vertoeven. Een roze grond. 2 witte muren. En een box voor de elektriciteit... in nog niets lijkt het op een gezellige winkel waar je even wil shoppen. En het lijkt klein, heel klein. Snel maak ik een foto en stel ik me voor aan de buren die sugaridoo vertegenwoordigen. Een winkel gespecialiseerd in patchwork en quilting.
Daarna is het snel naar de wc en wachten op de spullen en mijn "collega's". Ik weet dat ze er zo zullen zijn en heb gelijk. Snel loods ik ze naar de plek en het bouwen kan beginnen. Eerst de tafels neerzetten, de kar leegruimen en de indeling toch nog een keer checken. Met dit stuk kan ik weinig helpen want dat lukt nog niet met mijn enkel/arm. Maar het is mooi te zien hoe onze "winkel" vorm krijgt.
Inrichten
En dan kan ik aan de slag. Helpen met de tafelkleed, kaartjes van o.a. ila illustrations, santoro gorjuss, Inge look en inkognito gaan de rekken in, stationery krijgt een plekje en de stand wordt meer en meer een gezellig winkeltje.
Het inrichten is gek genoeg heel gezellig. Het voelt nog niet als werken en we hebben vooral ook heel veel plezier. Wel is het vervelend dat er om ons heen nog flink geboord en getimmerd wordt. Dit zorgt bij mij voor flink wat prikkels en ik loop dus een groot deel van de tijd met een koptelefoon op.
Aan het eind van de middag ziet de stand er echt uit als een winkel. En voelen we ons best trots dat dat gelukt is. Morgen moeten we nod de laatste puntjes op de spreekwoordelijke i zetten en dan is het klaar.
Inmiddels heb ik trouwens ook de nieuwe kaartjes gezien en die zijn echt heel gaaf. Heel sfeervol, origineel en ze hebben een hoge "hebben-hebben-hebben"-factor.
Reactie plaatsen
Reacties