Mind blue monday run

Gepubliceerd op 16 januari 2021 om 11:44

Komende maandag is het Blue monday. De meest deprimerende dag van het jaar. Tenminste volgens onderzoek. Op deze maandag in januari zijn de meeste goede voornemens als mislukt en zijn de vakanties nog extreem ver weg. Ook zijn de meeste mensen het donkder van de dagen zat en  het is en blijft een maandag... Die zijn voor veel mensen toch al niet leuk. En op deze "deprimerende dag" wil Mind graag aandacht vragen voor depressies bij jongeren.

Pas op! Dit is een heftig blog. Ik vertel hierin over mijn depressie. Dit kan triggerend werken. Mocht jij zelf doormaken wat ik doormaakte dan is er altijd een hulplijn. Praten over zelfmoordgedachten kan 24/7 via 113 of 0800-0113 en de chat op 113.nl

Mind.nl

Mind is een organisatie die psychische problemen wil voorkomen en mensen die ermee te maken hebben wil steunen. Ruim 40 procent van de nederlanders heeft weleens psychische klachten gehad. Dat is een best grote groep.

Op de site van mind kan je niet alleen informatie vinden maar ook ervaringsverhalen en folders. Tevens kan je er informatie vinden over diverse organisaties die je kunnen helpen wanneer jij probelemen hebt.


Mijn verhaal


Een jaar terug

Een jaar terug zat ik zelf, rond deze tijd, op het dieptepunt van mijn depressie. Ik zat al aan zware medicijnen en 3 dagen na mijn verjaardag werd ik opgenomen op de medium care. Ik weet dus heel goed hoe een depressie voelt en hoe lastig dat dat is. 

Ik zat, of beter nog lag, hele dagen op de bank en had nergens energie en motivatie voor. Ik voelde me totaal niet oke en was iedere dag aan het vechten om op te kunnen staan. Van mij hoefde het niet meer. Maar ik had mijn vriend, mijn ouders en mijn katten en daar bleef ik voor vechten. 
Omdat ik deze naasten had die ik niet teleur wilde stellen, viel ik niet onder crisis. Zij waren voor mij het vangnet om mijzelf niets aan te doen.

Alleen

Hoewel ik mijn naasten had en vanuit een organisatie steun kreeg (gesprekken en begeleiding). Voelde ik mij intens alleen. Dat is ook wel een woord dat voor mij bij depressie hoort. Jij alleen weet hoe het voelt. En jij alleen kan er iets aan doen. Maar dat laatste is moeilijk. 

Ik zat op dat moment zo diep. Dat ik niet wist of ik door wilde. Ik had geen motivatie, geen energie en ook mijn vechtlust raakte op. Ik bleef knokken maar het was iedere dag moeilijker dan de dag ervoor. 

Ik heb mijn depressie lang voor me gehouden. Omdat ik niemand wilde kwetsen en omdat mensen toch niet weten wat ze moeten doen. Maar begin januari kwam het naar buiten. 

Vanaf dat moment kreeg ik van vele mensen goedbedoelde adviezen. Ofja... van vele... Mijn ouders wisten het. En mijn nichtje en oom/tante. Maar verder was nog niemand op de hoogte. Er rust toch een taboe op depressies en alles wat daarbij komt kijken.

En ik snapte mijn ouders, die ervoor kozen om de familie nog niet in te lichten, maar ik voelde me daardoor deste meer alleen in mijn depressie.

De adviezen die ik kreeg waren, hoe goed bedoeld ook, niet de dingen waar ik op dat moment iets mee kon. Ik had de energie niet en zat echt te diep.

 

Herstel

Na verloop van tijd, vele gespreken en intensieve begeleiding. Begon ik te herstellen. Ik kreeg meer energie en kon weer wat meer van dingen genieten. 

2020 was een zwaar jaar door corona, en het maakte het voor mij ook echt niet makkelijker. Maar ik kon wel op mijzelf focussen. 

Verdeeld over januari/februari en maart bracht ik delen van mijn  tijd in klinieken door. Bij elkaar 3 hele weken. Daarnaast heb ik ook weken intensieve begeleiding gehad. Tot de lockdown kwam en ik alles via intensieve videobegeleiding moest doen. Niet optimaal maar we moesten het ermee doen. 

Pas vanaf juli ben ik stapjes vooruit gaan zetten. En nu, januari 2021 kan ik zeggen dat het, naar omstandigheden,  goed gaat. 

Ik heb weer energie en kan weer genieten van dingen.ik heb geen medicijnen meer en we gaan proberen om de gesprekken bij de psycholoog op een lagere frequentie te zetten. 

Natuurlijk heb ik nog mn mindere dagen.  En die zijn ongelofelijk zwaar. Dan lig ik op de bank en krijg ik niets gedaan. 

Maar ik heb vooral veel goede dagen. En dagen dat ik echt weer kan genieten. En dat gun ik iedereen.

Mind blue monday run.

Omdat ik weet wat het is om een depressie te hebben. Weet ik hoe belangrijk het is dat hier aandacht voor is. Zeker in deze rare corona tijd. 

Zelf ben ik hier ook heel open over, vooral omdat ik van mening ben dat het taboe doorbroken moet worden.

Om geld in te zamelen voor steun en hulp voor jongeren die in een depressie zitten of die somber zijn. Doe ik maandag mee met de mind blue monday run. Zelf ga ik wandelen maar er zijn ook mensen die wel gaan hardlopen.  

Ik zou het fijn vinden als je me zou willen steunen. Dat kan via onderstaande link.

https://www.doemeemetmind.nl/actie/laura-derks

Alvast bedankt.

 

Reactie plaatsen

Reacties

Diana Jurjens
3 jaar geleden

Hallo Laura,
Via de krant op jouw blog. Is een mooi artikel geworden, hè!? Over de indruk van jouw verhaal, uiteraard herkenning.. Mocht je (al is het gewoon maar even kort) in contact willen komen, laat maar van je horen (en niet is evengoed oké!)
Groetjes,
Diana

Maak jouw eigen website met JouwWeb