Het is bijna Valentijnsdag dus tijd om een kitten met jullie te delen waar ik echt verliefd op ben geworden.
Een van de kittens die ik in 2019 in de opvang had was Kaatje. Een kitten waarvan wij dachten dat ze 5 weken was doen ze bij ons kwam. Kaatje was bang en ziek, maar we hadden hoop.
Kaatje bleek echter een soort trauma te hebben. Ze bleef angstig en bleef wegduiken als we in de buur kwamen. Maar met veel tijd, geduld en liefde begon ze aan mij te wennen. Één onverwachte beweging en ze was weer haar eigen angstige zelf.
Ook haar gezondheid bleef kwakkelen. Met 10 weken gingen we naar de dierenarts. Ze was toen al 5 weken bij ons en leek klaar voor haar enting.
Echter bleek dat er een ontsteking in haar mond zat waardoor ze nog geen enting kon krijgen. Ook kregen we een grote verrassing te horen. Ons meisje bleek namelijk geen 10 weken maar al ruim 3.5 maand...
We hielden niet minder van haar maar dit kon wel de reden zijn dat nog zo angstig was. Haar socialisatieperiode was al lang ten einde. Vele middagen en avonden zat ik met Kaatje op de bank. Ze stal mijn hart. Ik merkte hoe ze bij mij ontspande en hoe ze tot rust kwam. ze ging zich wassen en viel zelfs soms in slaap. Iedere keer dat ze bij mij zat spinde ze vol overgave.
Maar met de weken merkten we dat Kaatje in de rest van haar gedrag niet of nauwelijks veranderde. Ook bleef ze klein en kwakkelen met haar gezondheid. In overleg met de coördinator gastopvang werd besloten dat Kaatje naar haar ging en Pépé naar ons. Pépé was het broertje van Keli dus die konden samen geadopteerd worden.
Met pijn in mijn hart ging Kaatje mee met het andere gezin. Ik wist dat ze daar een goede kans had om toch nog sociaal te worden, maar ik was verliefd geworden op dit meisje.
Inmiddels heeft Kaatje haar 1e enting gehad en heeft ze al grote stappen gezet bij het gastgezin. Maar ik mis haar nog iedere dag en ze zit ook echt nog in mijn hoofd. Lang heb ik hoop gehad dat wij haar konden adopteren, maar daar wil mijn vriend echt niets van weten. Dus nu kan ik alleen maar hopen dat ze een goed huisje krijgt en dat wij nog af en toe een foto of update krijgen van deze kleine lieve vechter.
Reactie plaatsen
Reacties
Wat een moppie maar wat een zware start. Ik hoop dat ze een goed huisje vindt
Aah wat jammer dat je vriend er niet mee eens is. Snap dat je haar nog elke dag mist! Ze gaat vast bij een liefdevol gezin terecht komen!
Respect, ik kan nooit afstand doen. Dus ik houd het bij mijn eigen kattenkopje Lizzy, ook zo'n leuk felix typje, maar met het gedrag van een koningin. Haha. Maar ook een knuffel, schoot en knorrepotje. Heerlijk.
Ik snap de verliefdheid wat een dotje , en inderdaad hopelijk vind ze een gouden mandje
oh ik smelt hier even weg goed :D wat een droppie zeg!! ik heb altijd katten gehad, 4 stuks en zou heel graag weer willen maar het afscheid nemen werd mij echt even teveel :(
https://lafamiliab.nl/
Wat een schatje! Helaas ben ik allergisch anders had ik er wel 24/7 mee willen knuffelen!
Liefs,
Elles
Groot respect voor jou en wat je doet. Waren er maar mensen op deze wereld zoals jou.
Lijkt me een onmogelijke keuze; moeten kiezen bussen verstand en gevoel. Maar zoals je zegt, hopen dat het volgende opvangadres passender is.